การกิน อยู่ ในค่ายพระไตรปิฎก

ค่ายพระไตรปิฎก แพทย์วิถีธรรม นอกจากการฟังธรรมะ การทำกิจกรรมเพื่อส่วนรวมแล้ว อีกหนึ่งการฝึกฝนก็คือ ฝึกการรับประทาน วันละ 1 มื้อ เป็นการปฏิบัติศีลเคร่ง ตรงกับจุลศีล ข้อ 9 คือ เธอฉันหนเดียว เว้นการฉันในราตรี งดจากการฉันในเวลาวิกาล

เราจะได้ฝึกกินข้าววันละมื้อ ตลอด 7 วันในค่ายพระไตรปิฎก อาหารวันละมื้อ กินกันตอนประมาณ 11 โมง โดยอาหารมื้อเดียว ที่ชาวค่ายได้กินเป็นอาหารมังสวิรัติไม่มีเนื้อสัตว์ที่คัดสรรมาอย่างดี เป็นพืช ผัก ไร้สารพิษ ซึ่งปัจจุบันหาได้ยาก หรือไม่ก็ราคาแพงมาก แต่ที่นี่มีให้กินกันฟรี ซึ่งค่ายนี้จัดที่ภาคใต้ ก็จะมีพืชท้องถิ่นให้กิน เช่น ใบเหลียง ปรุงตามสูตรของแพทย์วิถีธรรม คือ ปรุงน้อย รสไม่จัด

อาหารวันละมื้อเนี่ยถือว่าเป็นประโยชน์สูงสุดในชีวิต ประหยัดสุด เบียดเบียนน้อย พ่อครัวแม่ครัว ทำอาหารวันละครั้งไม่ต้องเหนื่อยหลายรอบ ลองคิดดูถ้ากินวันละ 3 มื้อ เนี่ยวัน ๆ ไม่ต้องทำอะไร วนอยู่แต่ในครัวกันทั้งคนทำและคนกิน ถึงแม้กินข้าวแค่วันละมื้อ แต่ทุกคนก็สามารถทำงานบำเพ็ญกับเต็มที่ เรียนธรรมะกันเต็มที่ตั้งแต่เช้ามืด ยันค่ำ ทุกคนก็ยังมีแรงดี เบิกบาน สดใส ใครที่เคยสงสัยว่ากินข้าวแค่วันละมื้อจะมีแรงไหม ลองมาเรียนรู้ พิสูจน์กันได้

กินแล้วมาดูกันว่าอยู่กันอย่างไร ที่พักในค่ายพระไตรปิฎก ไม่ได้มีที่พักใหญ่โตไว้ให้ จะมีก็แค่เตรียมศาลาไว้กันแดด กันฝนให้ เราก็เตรียมเต็นท์หรือมุ้งมา กางนอนกับพื้น เป็นที่พักที่เรียบง่าย เล็ก ๆ อยู่ง่าย นอนง่าย

ทำให้นึกไปถึงช่วงเทศกาลที่เขาเที่ยวกัน ไปแสวงหาที่กางเต็นท์กัน เรามานอนเต็นท์ที่ค่ายฯ ก็อยู่สุขสบายดี อากาศดี ข้าวของก็ไม่ต้องห่วงว่าจะหาย เพราะเป็นสถานที่ คนมีศีลเขาอยู่กัน ไม่ต้องไปหาที่อื่นเลย

จะเห็นได้ว่าชีวิตเราไม่จำเป็นเลยที่ต้องมีบ้านช่องใหญ่โต หรือมีอะไรกินที่หรูหรา การมาใช้ชีวิตอยู่ง่าย กินง่ายก็มีความสุขสบายใจและสบายกายดี 

About Post Author

ตรงพุทธ

http://www.lokajinta.com

การปฏิบัติเพื่อความผาสุกในชีวิต การลด ละ เลิก กิเลส ดับความกังวล ความเบียดเบียน ความยึดมั่นถือมั่นในเรื่องต่าง ๆ เป็นการปฏิบัติที่ถูกตรง ตามพุทธศาสนา มุ่งตรงสู่ความพ้นทุกข์

See author's posts